Η Ελλάδα αποχαιρετά σήμερα έναν σημαντικό εικαστικό και η Αίγινα έναν αληθινό και αγαπημένο φίλο!
Ο Παύλος Σάμιος πέρασε από τη ζωή, αφήνοντας -έως την τελευταία στιγμή- έντονο το αποτύπωμά του στο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι της χώρας μας κι όχι μόνο.
Γεννημένος στην Αθήνα το 1948, ασχολήθηκε από μικρός με τη ζωγραφική και το σχέδιο, βοηθώντας τον πατέρα του στο εργαστήριο παπουτσιών.
Αγάπησε τη θρησκευτική ζωγραφική, που τον κέρδισε από πολύ νωρίς, και εργάσθηκε στο εργαστήρι αγιογραφίας του Διονύση Καρούσου μέχρι τα δεκαοκτώ του χρόνια. Παράλληλα, παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου στο εργαστήρι του Πάνου Σαραφιανού, ενώ πέρασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.
Δάσκαλοί του οι Νίκος Νικολάου (στο προκαταρκτικό) και Γιάννης Μόραλης (στο εργαστήρι ζωγραφικής). Ο Νίκος Νικολάου είχε ως αρχή το σχέδιο και την παράδοση της αρχαίας ελληνικής τέχνης, ενώ ο Γιάννης Μόραλης εισήγε τους σπουδαστές του στη σύγχρονη τέχνη. Σπουδαίοι και οι δύο στους οποίους όφειλε πολλά. Όπως και στον Γιάννη Τσαρούχη που είχε την ευκαιρία να τον γνωρίσει στο Παρίσι και να διδαχθεί τόσα για την ελληνική παράδοση μέσα από τη ματιά του. Γεγονός που τον επηρέασε στα πρώτα έργα του.
Την ίδια εποχή βρέθηκε και στην «παρέα» του Μαγεμένου Αυλού, όπου ο Μάνος Χατζιδάκις, δαμαστής του λόγου και γνώστης των νεανικών αναγκών κι ονείρων, τους έμαθε να σκέπτονται δίχως όρια.
Κατά την περίοδο 1978 – 1992 έζησε και εργάστηκε στο Παρίσι.
Υπήρξε καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας από το 2000 (εργαστήρι παραδοσιακής ζωγραφικής, βυζαντινές εικόνες, χειρόγραφα, fresco). Με την τεχνική fresco είχε ζωγραφίσει πολλά εκκλησάκια.
Είχε στο ενεργητικό εβδομήντα ατομικές εκθέσεις, ενώ είχε συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Η τελευταία ατομική του έκθεση πραγματοποιήθηκε κατά τους μήνες Σεπτέμβριο κι Οκτώβριο του 2020, στην οποία παρουσίασε επαναπροσδιορισμένη μία παλαιότερη ενότητα έργων με το αγαπημένο του θέμα: τα καφενεία. Αφού, συνήθιζε να λέει σχετικώς: «Έχω πάρει πολλά από τα καφενεία και ήθελα να τους εξασφαλίσω την αιωνιότητα». Μεταξύ αυτών και το καφενείο Μοίρα στην Αίγινα.
Η σχέση του με το νησί μας διαχρονική. Είχε παρουσιάσει αρκετές φορές έργα του, ενώ διατηρούσε σπίτι στην περιοχή Μεσαγρός, με τον ίδιο να αναφέρει σε συνέντευξή του στο Saronic Magazine και την κ. Άβετ Σφακιανάκη:
«Διάλεξα τον Μεσαγρό, γιατί εκεί έβλεπα μέσα μου και επειδή ήταν κοντά στον Ναό της Αφαίας. Πάντα ήθελα να μείνω κοντά σε έναν αρχαίο ναό, γιατί εκείνοι που τους έφτιαξαν γνώριζαν καλά τις θετικές ενέργειες του χώρου. Και ήθελα ένα σπίτι ζωισμένο, όχι καινούργιο. Δίπλα μου έχω την Παλιαχώρα – άλλος ιερός τόπος αυτός! Ζω, λοιπόν, ανάμεσα στην αρχαία Ελλάδα και στο Βυζάντιο. Η ζωγραφική αντλούσε πάντα στοιχεία από αυτά τα δύο και τώρα, στη Σχολή Καλών Τεχνών όπου είμαι δάσκαλος, αυτά διδάσκω: αρχαία και βυζαντινή τέχνη».
Η πρόεδρος και τα μέλη Διοικητικού Συμβουλίου της Κοινωφελούς Επιχείρησης Δήμου Αίγινας εκφράζουμε τη βαθιά μας θλίψη για την απώλεια του Παύλου Σάμιου, απευθύνουμε τα ειλικρινή και θερμά συλλυπητήριά στους οικείους του και επιφυλασσόμεθα να τιμήσουμε, με την πρώτη ευκαιρία, τη μνήμη του που άλλωστε θα παραμείνει ζωντανή εις το διηνεκές μέσα από τα έργα του, ως η μοίρα ορίζει για τόσο ξεχωριστούς δημιουργούς…
Μαίρη Κουκούλη
Πρόεδρος
Κοινωφελούς Επιχείρησης Δήμου Αίγινας
